Dit perfect gerestaureerde uitstekende monument van Georgische architectuur was het centrum van het spirituele en wetenschappelijke leven van de middeleeuwen, het graf van Georgische koningen, de cultusplaats voor pelgrims. Het ligt op 14 km van de stad Kutaisi en staat onder bescherming van UNESCO als een site van culturele en historische erfenis. Gelati is in feite een rijk historisch architecturaal complex bestaande uit het oude klooster, de klokkentoren, de kerk en de academie opgericht in 1106 door de grote koning van Georgië, David de bouwer. Gelati was dus niet alleen het spirituele centrum van het land, maar ook het grootste centrum van cultuur, geschiedenis en wetenschap. David de bouwer, die een groot educatief centrum in zijn land wilde creëren, verzamelde de beste Georgische wetenschappers in de academie. In Gelati was er een grote en rijke bibliotheek, de leraren en wetenschappers in de academie waren de meest ontwikkelde mensen van die tijd. De hoofdstructuur van het complex is de kerk van de Hemelvaart van de Maagd. Deze tempel heeft bekende Gelatiaanse mozaïeken en fresco's uit de 12e - 18e eeuw. De meest waardevolle zijn de schilderijen met de afbeeldingen van de Heilige Moeder van God. Op de noordelijke muur van de tempel is er een fresco met het beeld van David de Bouwer. Naast dat Gelati-complex omvat de St. George de Victory-Bearer cross-dome kerk (de 13e eeuw), die een kleinere replica is van de belangrijkste Gelati-tempel. De kerk heeft fresco's uit de 16e eeuw. De kerk St. Nicholas de Miracle-Worker met twee niveaus maakt ook deel uit van het complex. ... Hier is de korte geschiedenis van Gelati. Van de 12e tot de 14e eeuw was het klooster eigendom van het koningshuis. Koning David gaf het enorme gronden en gulle schatten - de trofeeën van de zegevierende oorlogen. Het klooster was de plaats waar religieuze relikwieën van de hele christelijke wereld zoals het Khakhul-pictogram van de Goddelijke Moeder en het Atskuri-pictogram van de Goddelijke Moeder, samen met oude manuscripten en vele andere relikwieën werden bewaard. Koning David beval een graf te regelen voor de vertegenwoordigers van de keizerlijke familie in het klooster. Bijna alle koningen van Georgia zijn daar begraven: Demetre I, George III en vermoedelijk koningin Tamara. In zijn testament beval David de Bouwer hem zo te begraven, dat iedereen die het graf betrad op zijn graf zou stappen. De legende zegt dat het was hoe de koning gestraft wilde worden voor zijn arrogante zonde. Nu rust het lichaam van de koning onder de zuidelijke poort van de tempel en iedereen die de tempel binnenkomt, heeft geen andere keuze dan op zijn graf te stappen. Er is ook het graf van Imeretiaanse koningen, omdat na de desintegratie van de verenigde staat het klooster in hun bezit was. In 1510 werd Gelati verbrand door Turkse aanvallers. Daarna hebben de koningen van Imeretia Bagrat III en George II het klooster grondig gerepareerd. Daarna werd de residentie van de Katholieken overgebracht van Bichvinta naar Gelati in de tweede helft van de 16e eeuw (tot de 19e eeuw). In de 17e eeuw werd het klooster opnieuw gerenoveerd. Nadat het Imeretiaanse koninkrijk zich bij Rusland had aangesloten, hield Gelati op het bezit van de kerk te zijn en werd het een staatseigendom.

Motsameta-klooster is kleiner en stiller dan die in Gelati, hoewel de kliffenrand verreweg spectaculairder is. Het ligt 6 km buiten Kutaisi, van de weg naar Gelati. Neem de afslag gemarkeerd door een foto van de kerk en volg dit pad een paar kilometer. Dit kleine klooster heeft een spectaculaire ligging op een klif op de klif boven een bocht van de rivier de Tskhaltsitela. Duizelingwekkend hoog boven het ravijn van de rivier de Tskhaltsitela, biedt het klooster ontzagwekkende uitzichten op de rivier en het omliggende landschap vanuit een willekeurig aantal gebouwen en punten op het terrein. Uiterst geïsoleerd en zelden bezocht door toeristen, geeft deze plek je een onvervalste smaak van het kloosterleven. De kerk zelf staat op een plek waar al sinds de vierde eeuw een kerk en dorp was. De naam Motsameta is afgeleid van het Georgische woord voor martelaarschap. Twee broers, David en Constantine Mkheidze, waren heren van deze regio in de achtste eeuw. Ergens tussen 720 en 730, bezweken aan een superieure Arabische kracht, werden ze gevangen genomen en gemarteld omdat ze weigerden zich tot de islam te bekeren. Ze werden in de Rioni-rivier gegooid met stenen om hun nek gebonden en hun lichamen aangespoeld op de rivieroever onder het klooster. Ze werden begraven als martelaren in de crypte van de kerk, die ook werd vernietigd door de Arabieren ten tijde van de dood van de broers.