Het Humboldt-forum (juiste spelling Humboldt-forum) in het Berlijnse paleis is een universeel museum in de Berlijnse wijk Mitte. Naast het Etnologisch Museum en het Museum voor Aziatische Kunst van de Staatsmusea van Berlijn, is het ook de thuisbasis van de Berlijnse tentoonstelling van het Berlijnse stadsmuseum en het Humboldt-laboratorium van de Humboldt-universiteit van Berlijn. Daarnaast vinden begeleidende evenementen, tentoonstellingen en rondleidingen plaats in de faciliteit die wordt ondersteund door de Humboldt Forum Foundation in het Berlijnse paleis.

De Mühlendammschleuse in Berlijn ligt in de wijk Mitte ten oosten van Mühlendamm aan het Fischerinsel. Het ligt in de loop van de Spree, die hier deel uitmaakt van de Spree-Oder. Vroeger verbond een fut v de steden Berlijn en Cölln, waaruit later de stad Berlijn groeide. Hier is Berlijn gesticht. De sluis is in 1942 in gebruik genomen en overwint een verval van 1,51 meter

Het East Side Gallery-monument in Berlin-Friedrichshain is een permanente openluchtgalerij op het langst bestaande deel van de Berlijnse muur aan de Mühlenstraße tussen Berlin Ostbahnhof en de Oberbaum-brug langs de Spree. In het voorjaar van 1990, na de opening van de Berlijnse Muur, werd dit gedeelte over een lengte van 1316 meter beschilderd door 118 kunstenaars uit 21 landen. De kunstenaars becommentarieerden de politieke veranderingen van 1989/90 in ruim honderd schilderijen aan de kant van de muur die vroeger naar Oost-Berlijn was gericht, met behulp van een breed scala aan artistieke middelen. Door stedenbouwkundige maatregelen is het niet meer in zijn geheel bewaard gebleven, en in plaats van de originelen van toen bestaan nu nog alleen de replica's uit 2009. De eigenlijke grens hier was de Kreuzberg-oever van de Spree. De galerie bevindt zich op de zogenaamde Achterlandmuur, die het grensgebied naar Oost-Berlijn afsloot.

Een eerste houten brug lag ter hoogte van de voormalige stadsmuur, enkele kilometers verder stroomafwaarts van de huidige brug bij het Spreeinsel. De Spree was aan beide kanten geblokkeerd, met uitzondering van een smalle doorgang in het midden met beloopbare houten loopbruggen om douanerechten te kunnen innen. 's Nachts werd de doorgang afgesloten met een dikke stam verstevigd met ijzeren spijkers, de zogenaamde boom. Naast de onderste boom in het westen van de stad was er de bovenste boom in het oosten. Met de verlegging van de stadsgrenzen en de bouw van de Berlijnse douanemuur in 1723 werd op koninklijk bevel iets verder naar het oosten een nieuwe houten brug met kleppen voor het scheepvaartverkeer gebouwd in plaats van de bovenste boom. Hier stond de Stralauer Tor als toegangspoort tot Berlijn.

The Molecule Man is een Berlijns monumentaal kunstwerk dat in mei 1999 werd gemaakt door de Amerikaanse beeldhouwer Jonathan Borofsky. Het is een driepersoons sculptuur dat werd opgesteld in de Spree tussen Elsenbrücke en Oberbaumbrücke nabij de kruising van de drie districten Kreuzberg, Alt-Treptow en Friedrichshain.

Het Nikolaiviertel in de Berlijnse wijk Mitte is de oudste nederzetting in de hoofdstad. Bijna volledig verwoest in de Tweede Wereldoorlog, werd het in 1980-1987 herbouwd door architect Günter Stahn in opdracht van de Oost-Berlijnse magistraat ter gelegenheid van het 750-jarig bestaan van de stad. Rondom de gereconstrueerde Nikolaikirche werd op een bijna middeleeuwse plattegrond een ensemble van historische herenhuizen en overeenkomstig aangepaste prefabgebouwen gebouwd. Het monument is nu een van de bezienswaardigheden van Berlijn.

Met 368 meter is de Berlijnse televisietoren het hoogste gebouw in Duitsland en de vijfde hoogste televisietoren van Europa. De televisietoren staat in het park bij de televisietoren in de Berlijnse wijk Mitte. Bij de voltooiing in 1969 was het de op één na hoogste televisietoren ter wereld en met meer dan een miljoen bezoekers per jaar een van de tien populairste bezienswaardigheden in Duitsland.

Het Museumsinsel is een gebouwensemble bestaande uit vijf musea in het noordelijke deel van het Spreeinsel in het historische centrum van Berlijn. Het is een van de belangrijkste bezienswaardigheden in de Duitse hoofdstad en een van de belangrijkste museumcomplexen van Europa. Gebouwd tussen 1830 en 1930 in opdracht van de Pruisische koningen volgens plannen van vijf architecten, werd het in 1999 als geheel opgenomen in de UNESCO Werelderfgoedlijst. Het Museumeiland bestaat uit het Oude Museum, het Nieuwe Museum, de Oude Nationale Galerij, het Bode Museum en het Pergamonmuseum. Sinds de hereniging van Duitsland is het gerenoveerd en uitgebreid als onderdeel van het masterplan Museumeiland. Op 12 juli 2019 is de James Simon Gallery geopend als nieuw bezoekerscentrum. Ook in het noordelijke deel van het Spreeinsel bevindt zich de Berlijnse kathedraal aan de Lustgarten, evenals het Humboldt-forum, dat wordt gebruikt voor musea en cultuur en tegen 2021 werd gebouwd in de vorm van het Berlijnse paleis.

De Schiffbauerdamm is de straat op de rechteroever van de Spree in de Berlijnse wijk Mitte tussen de Weidendammerbrug en de Reinhardtstraße (onderbroken door de nieuwe overheidsgebouwen). De naam verwijst naar de scheepsbouwbedrijven die er vroeger zaten.

Het Reichstaggebouw (afgekort: Reichstag; officieel: plenair Reichstaggebouw; onofficieel ook Bundestag of Wallot-Bau) op het Plein van de Republiek in Berlijn is sinds 1999 de zetel van de Duitse Bondsdag. Het gebouw werd tussen 1884 en 1894 in neorenaissancestijl opgetrokken volgens plannen van architect Paul Wallot in de wijk Tiergarten op de linkeroever van de Spree. Het huisvestte zowel de Reichstag van het Duitse Rijk als die van de Weimarrepubliek. Aanvankelijk kwam daar ook de Federale Raad van het Rijk bijeen. Na ernstige schade door de Rijksdagbrand van 1933 en de Tweede Wereldoorlog werd het gebouw in de jaren zestig in een gemoderniseerde vorm gerestaureerd. Van 1995 tot 1999 werd de Reichstag grondig herontworpen door Norman Foster voor permanent gebruik als parlementsgebouw, waartoe in 1991 werd besloten. De Duitse Bondsdag vergadert hier. Een herkenningspunt in het stadsbeeld is de toegankelijke glazen koepel boven de plenaire zaal naar een idee van Gottfried Böhm.

De Kronprinzenbrücke is een verkeersbrug die de Spree overspant en de districten Mitte en Tiergarten in de Berlijnse wijk Mitte verbindt met de regeringswijk. Het bouwwerk kruist de Konrad-Adenauer-Straße, de voortzetting van de Reinhardtstraße, met aan beide zijden twee rijstroken en fietspaden en voetpaden. Het kinderdagverblijf van de Duitse Bondsdag en het Spreebogenpark grenzen direct aan het westelijke uiteinde van de brug.

Humboldthafen is een aanlegsteiger in de Berlijnse wijk Mitte. Het zwembad, gebouwd naar de plannen van de landschapsarchitect Peter Joseph Lenné en vernoemd naar de natuurwetenschapper Alexander von Humboldt, heeft een wateroppervlakte van 33.500 m². De waterdiepte is ongeveer 3,5 meter. Tegenwoordig is de Humboldthafen een monumentaal pand.

De Bondskanselarij is een hoogste federale autoriteit die de Duitse bondskanselier ondersteunt bij zijn taken. Het heeft zijn hoofdkantoor of eerste kantoor in de federale hoofdstad Berlijn en zijn tweede kantoor in de federale stad Bonn. Wolfgang Schmidt (SPD) is hoofd van de bondskanselarij en minister van Speciale Taken. De kanselarij heeft momenteel ongeveer 600 mensen in dienst (vanaf 2019). Sinds 2001 is een nieuw gebouw ontworpen door Axel Schultes in de Berlijnse Spreebogen, gescheiden van het Rijksdaggebouw door Platz der Republik, de zetel van de autoriteiten. Het gebouw komt uit op een centraal plein tegenover het Paul-Löbe-Haus, dat moet worden ingericht als burgerforum. Het maakt deel uit van de gebouwengroep "Bund des Bunds" aan het Spreebogenpark. In het gebouw zijn momenteel ook medewerkers van de staatsminister van Cultuur aan het werk.

Het House of World Cultures (HKW) is een tentoonstellingsruimte in Berlijn voor internationale hedendaagse kunst en een forum voor actuele ontwikkelingen en discoursen. Het presenteert artistieke producties van over de hele wereld met een speciale focus op niet-Europese culturen en samenlevingen. Sinds de oprichting in maart 1989 is het Huis der Wereldculturen gevestigd in de voormalige congreszaal aan de oevers van de Spree in de Tiergarten en de regeringswijk. Als icoon van architectonisch modernisme werd de Congress Hall een prominent symbool van de Duits-Amerikaanse alliantie. In de volksmond van Berlijn staat het gebouw vanwege zijn vorm ook wel bekend onder de naam "Pregnant Oyster".

Palace of Tears is de informele naam voor de voormalige vertrekhal van de grensovergang Bahnhof Friedrichstrasse in de Berlijnse wijk Mitte. Vanaf hier reden S-Bahn- en U-Bahn-treinen naar West-Berlijn en langeafstandstreinen via West-Berlijn naar de Bondsrepubliek. De naam "Palace of Tears" is ontstaan doordat Oost-Duitsers in tranen afscheid namen van hun westerse bezoekers. In de regel waren zij zelf niet vrij om naar de Bondsrepubliek te reizen. De controle- en incheckbalies bevonden zich in het Palace of Tears, bemand door medewerkers van het Ministerie van Staatsveiligheid in de uniformen van de DDR-grenstroepen.

De Weidendammerbrug in de Berlijnse wijk Mitte steekt de Friedrichstrasse over de Spree. Het gaat terug naar een origineel gebouw op dezelfde plek uit de 17e eeuw, dus de huidige brug markeert de derde oudste brug in het gebied van het oude Berlijnse stadscentrum. Gelegen in een centraal deel van de stad, heeft de brug ook meerdere keren een rol gespeeld in de literatuur. De huidige brugconstructie is sinds de jaren zeventig een monumentaal pand.

Het Bode Museum in de Berlijnse wijk Mitte maakt deel uit van het gebouwenensemble van het Museumsinsel en staat daarom op de werelderfgoedlijst van UNESCO. Gebouwd door Ernst von Ihne in neobarokke stijl als het Kaiser Friedrich Museum tussen 1898 en 1904 in opdracht van Kaiser Wilhelm II, is het de thuisbasis van de Sculpture Collection en het Museum voor Byzantijnse Kunst, evenals het Muntenkabinet. Op het voorplein stond het ruiterstandbeeld van Frederik III, gemaakt door Rudolf Maison, dat in het DDR-tijdperk werd verwoest.