De tour vertrekt vanuit de haven van Civitavecchia, deze wordt gedeeld waar je Engelssprekende chauffeur in noordoostelijke richting zal rijden. Na ongeveer 45 minuten rijden stop je bij het pittoreske stadje Civita di Bagnoregio, ook wel “de stervende stad” genoemd. Civita di Bagnoregio, verbonden met de rest van de wereld door een driehonderd meter lange brug, is een charmant dorpje dat je het gevoel geeft dat je een wereld bezoekt die niet meer bestaat. Bestaande uit oude huizen, smalle straatjes en omgeven door prachtige landschappen, wandel door deze prachtige unieke omgeving. De Romaanse boog bij de ingang van Civita werd 2500 jaar geleden gebouwd door de Etrusken en van het Renaissancepaleis is alleen de gevel overgebleven, de rest is in de kloof ingestort. Bezoek de grootste Piazza: de locatie van ezelraces op de eerste zondag van juni en de tweede zondag van september. S Avonds is het piazza de place to be, als de rest van de stad daar gezellig samenkomt. Bezoek Maria's Garden, volg de hoofdweg naar de andere kant van de stad voor een prachtige tuin met uitzicht op de canyon.
Na de ervaring in Civita di Bagnoregio rijd je nog 20 minuten door het Umbrische platteland tot je aankomt in Orvieto. Het ligt op een vulkanisch plateau. De rijke geschiedenis begon met de Etrusken en omvat perioden van Romeinse overheersing, barbaarse indringers en middeleeuwse gevechten met het pausdom om zijn onafhankelijkheid. Het is ook gebruikt als pauselijk toevluchtsoord tijdens de beroemde plundering van Rome! De stad staat niet alleen bekend om zijn uitstekende eten en wijn, maar heeft ook een ongelooflijke gotische kathedraal met fresco's van het “Laatste Oordeel” die kunnen wedijveren met die van Michelangelo in de Sixtijnse Kapel, een labyrint van ingenieuze ondergrondse tunnels en een prachtige kunstgalerie. Alleen met de privéoptie bezoek je de ondergrondse van Orvieto en de put van St. Patrick, gebouwd door paus Clemens de zevende tijdens de plundering van Rome in 1527 om de burgers van water te voorzien in geval van calamiteiten of om langdurige belegeringen te overleven. Pas in de negentiende eeuw kreeg het de huidige naam “Pozzo di San Patrizio” om het spirituele pad van de menselijke ziel te symboliseren. De legende vertelde dat een Ierse priester de bewaker was van de grot - de put om precies te zijn - van waaruit de gelovigen overtuigd konden worden van de gruwelijkheid van de pijnen van de hel. Het werd ontworpen door “Antonio da Sangallo il giovane”. De put, cirkelvormig, is 62 meter diep en 13 meter breed. Draai rond de tonspiraal twee wenteltrappen, zodanig dat ze over elkaar heen lopen zonder elkaar ooit te kruisen. Op deze manier zorgde het spiraalvormige systeem van treden ervoor dat dieren water van de bodem van de holte konden dragen en dat het pad van degenen die naar de oppervlakte gingen niet werd gehinderd. 248 zijn de treden voor elke beklimming