Dit was het huis van de miljonair Muxtarov die het als een verrassingscadeau voor Valentijn voor zijn (tweede) vrouw bouwde. Ze zou een vergelijkbaar gebouw hebben bewonderd dat ze had gezien tijdens de 'grote tour' in Italië, dus Muxtarov betaalde simpelweg de beroemde broers Qasumov om een exemplaar te bouwen. Dit was de topping naar een relatie die recht uit de pagina's van de sprookjeslegende leest. De laaggeboren Muxtarov, de zoon van een Mardakan-voerman, was een autodidactische technicus die een belangrijke leverancier van ondersteuningsapparatuur werd voor de ontluikende olie-industrie. Hij werd verliefd op de dochter van zijn Ossetische aristocraatgastheer toen hij in Vladikavkaz zaken deed, maar zijn gebrek aan stamboom resulteerde in de blanco weigering van zijn verzoekschriften om met haar te trouwen.

September 1901 tot maart 1918: Keizerin Alexandra Russian Muslim Boarding School for Girls. 18 december 1918 tot 20 april 1920: Taghiyev gaf het gebouw aan het parlement van de eerste Democratische Republiek Azerbeidzjan (DRA). Het was het eerste Europese Parlement in de moslimwereld. Het parlement bleef functioneren tot de ineenstorting van de jonge republiek 23 maanden later - april 1920 - toen de bolsjewieken Azerbeidzjan binnenvielen.

Baku Museum of Miniature Books-is het enige museum van miniatuurboeken ter wereld, gevestigd in het oude deel van Bakoe, Inner City genaamd. De activiteit begon op 2 april 2002. Tentoongestelde voorwerpen in het museum werden verzameld door de zus van Tahir Salahov, Zarifa Salahova, gedurende de periode van 30 jaar. Haar eigen collectie bestaat uit meer dan 6500 boeken uit 64 landen van de wereld. Er zijn miniatuurboeken verzameld in het museum die zijn gepubliceerd in het postrevolutionaire Rusland en in de Sovjetperiode. Daarnaast zijn er boeken uit Moldavië, Georgië, Oekraïne, Wit-Rusland en uit de republieken van Midden-Azië en Europa in de expositie van het museum. Er zijn zeldzame uitgaven van Chukovsky, Barto, Gogol, Dostojevski, werken van A.S. Pushkin in het fonds van het museum. Miniatuurboeken van de beroemde klassiekers uit Azerbeidzjaanse stijl, zoals Vagif, Khurshidbanu Natavan, Nizami Ganjavi, Nasimi, Fizuli, Samed Vurgun, Mirza Fatali Akhundov en anderen worden in het museum tentoongesteld.

Muhammad-moskee of Siniggala-moskee is de moskee die in de 11e eeuw in de oude stad Baku werd gebouwd. De moskee is ook bekend als Siniggala, voor de naam van zijn minaret - Siniggala ("beschadigde toren"). De moskee verwierf de tweede naam in 1723, toen het militaire eskadron van het Russische leger, bestaande uit 15 oorlogsschepen en geleid door admiraal Matyushkin, de stad vanuit zee naderde en zijn overgave eiste tijdens de Russisch-Perzische oorlog (1722-1723). Russische oorlogsschepen begonnen de stad te bombarderen na de weigering om zich over te geven. Een van de Russische granaten heeft de minaret van de Muhammad-moskee geraakt en beschadigd. Een stormachtige wind blies de Russische schepen vervolgens verder de zee in. De bevolking van de stad interpreteerde de wind als een goddelijke gesel naar de bewoners. [Nodig citaat] Vanaf die tijd tot het midden van de 19e eeuw, werd de minaret van de moskee niet gereconstrueerd. Het bleef een symbool van de volharding en de moed van de verdachten van de toren.

Oude stad of binnenstad (Azerbeidzjaans: İçərişəhər) is de historische kern van Bakoe, de hoofdstad van Azerbeidzjan. De oude stad is het oudste deel van Bakoe, dat is omgeven door muren die gemakkelijk te verdedigen waren. In 2007 had de oude stad ongeveer 3000 inwoners. In december 2000 werd de oude stad van Bakoe, inclusief het paleis van de Shirvanshahs en de Maagdentoren, de eerste locatie in Azerbeidzjan die door de UNESCO als Werelderfgoed werd geclassificeerd.

Fountains Square is een openbaar plein in het centrum van Baku, de hoofdstad van Azerbeidzjan. Het plein heette voorheen Parapet en wordt nu vaak aangeduid met dezelfde naam. De naam van het plein van de fonteinen is afgeleid van de aanwezigheid van tientallen fonteinen op het plein dat voor het eerst werd gebouwd tijdens de Sovjetregering van Azerbeidzjan. Het plein is een openbare verzamelplaats, vooral na kantooruren en tijdens het weekend. Het is een aantrekkelijke toeristische bestemming met veel boetieks, restaurants, winkels, hotels en doorgang. Dit is een van de meest drukke en levendige plekken in de stad. Het gebied is geweldig voor mensen die kijken, en 's avonds zullen veel locals rondslenteren. Het begint vanaf de Istiglaliyyat-straat en de muren van de Icheri Sheher en strekt zich uit door de Nizami-straat, ook wel de populaire cultuur genoemd als de straat Torgovaya die parallel loopt aan Baku Boulevard. Het fonteinenplein is een locatie waar het stadsbestuur vele openbare festivals, shows en vieringen houdt. In de buurt van de oude stad, het Fonteinplein is een kruispunt van alles op loopafstand in Bakoe. Verschillende fonteinen versieren het plein, dat een echt middelpunt van de stad markeert, en je zult hier waarschijnlijk ooit terechtkomen tijdens je reis naar Bakoe. Baku heeft zelf vele mooie fonteinen, zoals in het park van de Gouverneur, in het Philharmonic park, de Witte Fontein, maar het verschil met Fountain Square is de kwantiteit en diversiteit van de fonteinen, de voetgangerswandelingen en de sculpturen rond de fonteinen. In 2010 werd het plein gerenoveerd door de autoriteiten van Bakoe.

St. Gregory de Illuminator's Church (Azerbeidzjaans: Bakı Erməni Kilsəsi) is een voormalige Armeense Apostolische kerk in het centrum van Baku, Azerbeidzjan. Het werd gebouwd in 1887 en overleefde door de radicale atheïstische tijd van Sovjetisering, en het conflict tussen Armenië en Azerbeidzjan over Nagorno-Karabach in de late jaren 1980 en vroege jaren 1990. In tegenstelling tot veel plaatsen van aanbidding die in de jaren 20 en 30 van de vorige eeuw door de Sovjet-Unie werden vernietigd, was de St. Gregory de Illuminator's Church de enige Armeense kerk die niet werd gesloopt. In 1990, tijdens de uittocht en deportatie van de gehele Armeense bevolking uit Azerbeidzjan (als gevolg van het conflict rond Nagorno-Karabach), werd de kerk gesloten en beschadigd en niet langer toegankelijk voor het publiek. Van 1990 tot 2002 bleef de toekomstige status ervan onbepaald. In 2002 werd het kerkgebouw gerenoveerd en het gebouw werd overgenomen door de presidentiële administratie van Azerbeidzjan om als een van zijn bibliotheken te worden gebruikt. De voormalige kerk werd omgevormd tot de archiefafdeling van het departement van bestuursaangelegenheden van de presidentiële administratie van Azerbeidzjan.

De uitvoerende macht van Baku City heeft zijn hoofdkantoor op Istiglaliyet Street 4. De bouw van het gebouw van de uitvoerende macht van Baku City begon in 1900 en eindigde in 1904. Poolse architect I. Goslavski (geboren in Warschau in 1865 en stierf op 39-jarige leeftijd in 1904. Hoofdarchitect van Baku in 1892) veel gebruikt de barokke stijl en klassieke bouwmethoden bij de bouw van dit gebouw. Dit gebouw was het laatste werk van de architect. De gevel was versierd met rode baksteen, voor dit doel uit Italië gebracht, en gekleurd marmer. Het centrale deel van de gevel van het gebouw draagt het embleem van Bakoe. Drie gouden fakkels in het centrale deel van het embleem symboliseren Azerbeidzjan als het land van het vuur.

Juma moskee of moskee in de Icheri-sheher functioneert al sinds de 12e eeuw. Deze moskee werd in 1899 gebouwd op de fondsen van de Baku-filantroop Khadja Shikhali Dadashev. In 1888 nam de Russische academicus A. Pavlinov de Juma-moskee in kaart. De moskee werd gebouwd op de plaats van de tempel van vuuraanbidders. Slechts vier onbeklede bogen bleven van het oude gebouw, zij zouden naar verluidt tot de tempel behoord hebben. Volgens veel moderne archeologen was er een heidense heilig centrum op de plaats van de Juma-moskee, waar de vuuraanbidders bijeenkwamen. In de 14e eeuw werd de heidense tempel omgebouwd tot een moskee. Volgens de inscriptie op de moskee, "in de maand Rajab in het jaar 709 gaf Hijri (1309) Amir Sharaf al-Din Mahmud opdracht om deze moskee bij te werken." In de 15e eeuw werd de minaret aan de noordkant van de moskee bevestigd. Tegen het einde van de 19e eeuw raakte de oude moskee in verval en werd vervangen door een nieuwe - Juma Mosque. Juma moskee zelf is klein. Er is een kleine hal voor mannen, vrouwengebedsruimten. De conische koepel van het gebouw, die rust op vier pilaren in het centrum van de Juma-moskee, is van speciaal belang.

De boulevard langs de Kaspische Zee is een prachtige, meerdere kilometer lange parkway die een echt pareltje van de stad is. Baku Boulevard (ook bekend als Nationaal Park) is een promenade die werd aangelegd in 1909 en die parallel loopt aan de kust van Bakoe. Zijn geschiedenis gaat meer dan 100 jaar terug, in een tijd waarin Baku-oliebaronnen hun herenhuizen langs de Kaspische kust bouwden en toen de kust kunstmatig inch by inch werd opgebouwd. Het park is ongeveer 3 km en 750 m groot en ligt aan de zuidkust van de Kaspische Zee. Het begint op het National Flag Square en eindigt bij Freedom Square. Volgens het kabinet van ministers van Azerbeidzjan zal de grootte van de boulevard naar verwachting 26 km bereiken, die in 2015 gebieden zoals Bibiheybet en Bay of Baku omvat. Het project over de uitbreiding van de Baku-boulevard heeft tot doel comfortabelere omstandigheden te creëren voor de inwoners van de hoofdstad en de gasten om uit te rusten en te sporten in comfortabelere omstandigheden aan de Kaspische kust. Voor het Eurovisie Songfestival 2012 werd de boulevard uitgebreid naar het National Flag Square.

De Azerbeidzjaanse Filharmonische Zaal werd gebouwd in 1910-1912 op verzoek van de stedelijke elite en ontworpen door de Armeense architect Gabriel Ter-Mikelov in de Italiaanse Renaissance (buitenkant) en Duitse Rococo (interieur) stijlen. Het ontwerp is geïnspireerd op de architecturale stijl van gebouwen binnen het Monte Carlo-casino, met name l'Opéra de Monte-Carlo. De vereniging (bekend als het Zomercentrum voor openbare bijeenkomsten vóór 1936) was oorspronkelijk georganiseerd als een club voor de rijken van Bakoe, die het bijwoonde voor banketten en amusement. Tijdens de Russische Burgeroorlog diende het als een plaats voor openbare bijeenkomsten. [1] In 1936 werd de club gereorganiseerd tot een residentie voor de Philharmonic Society gericht op het promoten van Azerbeidzjaanse klassieke en volksmuziek. Op 11 augustus 1937, nadat het gebouw werd gerenoveerd, werd het vernoemd naar de componist Moslim Magomayev. In 1995 werd de hal gesloten voor de meer dan 8 jaar voor een nieuwe renovatie. Nochtans werden geen restauratiewerken uitgevoerd voor het grootste deel van die periode, veel aan de ontevredenheid van vele inwoners van Baku. De minister van Cultuur van Azerbeidzjan legde dergelijke vertraging uit door het feit dat ondergrondse wateren in de loop van de tijd de basis van het gebouw hadden beschadigd. Desalniettemin waren er berichten (voornamelijk in de media van de oppositie) dat het geld dat werd verstrekt voor de renovatie door de regering of door verschillende prominente musici (zoals Mstislav Rostropovich, een inwoner uit Bakoe) grotendeels was verduisterd door de bureaucraten en ambtenaren die de leiding hadden van financiering van het project. Het duurde tot november 2002 voordat de restauratiewerken werden hervat dankzij het speciale besluit van president Heydar Aliyev. De opening van het volledig gerenoveerde gebouw vond plaats op 27 januari 2004. De openingsceremonie van het onlangs gerenoveerde gebouw vond plaats op 27 januari 2004. Verschillende beroemde mensen woonden de ceremonie bij zoals president Ilham Aliyev, voormalig minister van cultuur Polad Bulbuloglu, opmerkelijk cellist Mstislav Rostropovich, professor Ferhad Badalbayli.

Wandelend door de paviljoens, binnenplaatsen, paleizen, de crypte, de cisterne, de Turskih bathhoous, de moskee, enz., Krijg je een echt gevoel voor het dagelijks leven binnen de paleismuren. Het paleiscomplex bestaat uit negen gebouwen en elk van hen is onlangs gerestaureerd.

Baku's Upland Park is het hoogste punt in de Azerbeidzjaanse hoofdstad en biedt een panoramisch uitzicht over de stad en de baai. De inwoners en bezoekers van de stad komen vaak hier om Baku vanuit vogelperspectief te bekijken en gewoon een wandeling te maken. Het Upland Park kan worden bereikt met de kabelbaan (kabelbaan) in 7-8 minuten van de boulevard of door de eindeloze stenen trap op te klimmen. Maar het is beter om het park vanaf de top te betreden - vanaf het plein, dat het parlement van het land, de steeg van martelaren en het wereldberoemde symbool van het moderne Baku, de Flame Towers, herbergt. Deze plaats is te bereiken met zowel het openbaar vervoer als taxi's. Dit park is een prachtige hoek van Bakoe en kan zeer interessant zijn voor de gasten van de stad, vooral voor degenen die naar de Europese Spelen komen.

De Boulevard langs de Kaspische Zee is een prachtige, kilometerslange parkway die een echt pareltje van de stad is. Baku Boulevard (ook bekend als Nationaal Park) is een promenade opgericht in 1909 die parallel loopt aan de kust van Baku. De geschiedenis gaat meer dan 100 jaar terug, naar een tijd dat Baku-oliebaronnen hun herenhuizen langs de Kaspische kust bouwden en de kust kunstmatig centimeter voor centimeter kunstmatig werd opgebouwd. Het park is ongeveer 3 km en 750 m groot en ligt in de zuidkust van de Kaspische Zee. Het begint op het Nationale Vlagplein en eindigt op het Vrijheidsplein. Volgens het kabinet van ministers van Azerbeidzjan zal de omvang van de boulevard naar verwachting 26 km bedragen, die tegen 2015 gebieden zal omvatten zoals Bibiheyb? T en de baai van Baku. Het project voor de uitbreiding van de Baku boulevard heeft als doel meer comfortabele omstandigheden te creëren voor de inwoners van de hoofdstad en de gasten om uit te rusten en te sporten in comfortabelere omstandigheden aan de Kaspische kust. Vóór het Eurovisie Songfestival 2012 werd de boulevard uitgebreid tot het Nationale Vlaggenplein.