Je mag de kans niet missen om een van de oudste “bezittingen” van Mallorca te bezoeken, een typisch Mallorcaans huis met charmante hoekjes en met behoud van de essentie. Een prachtige tuin om doorheen te wandelen die je zintuigen zal prikkelen.

Raak onder de indruk van deze prachtige tuin midden in de Serra de Tramuntana.

Met een duidelijke invloed van Engelse landschapsarchitectuur. De toegang bestaat uit een brede laan, of Romeinse “paseo de salon”, met drie lanen met grote platanen, die uitkomt op de “Clastra” (de typische “patio” van Mallorcaanse landhuizen van een bepaald belang, “possesions” genoemd).

Aan het einde van een laan met palmbomen bevindt zich de gevel die toegang geeft tot het meest emblematische kenmerk van de tuin: de pergola met waterfonteinen, gereconstrueerd aan het begin van de achttiende eeuw. De helft van de lengte is versierd met vierentwintig stenen hydra's.

De vele waterstralen kruisen elkaar, waardoor het glinsteren en ruisen van het water een waar geschenk voor de zintuigen wordt.

Als historische finca en liefhebbers van het milieu en de karakteristieke fauna en flora van de Balearen, meer specifiek de Sierra de Traumanta, fokken we het typische zwarte varken voor de traditionele “matanza” die tijdens de wintermaanden wordt uitgevoerd om de beroemde “sobrasadas” te verkrijgen. Je vindt er ook Mallorcaanse en Ibizaanse geiten, erwtenhanen, eenden en ander gevogelte.

De Balearen zijn een van de zones met het grootste aantal inheemse rassen, vanwege de ligging op een eiland en het minimale contact met soorten van buiten het eiland.

De structuur van het huis heeft Romeins-Andalusische wortels. We vinden kenmerken en elementen van verschillende stijlen: Arabisch, Gotisch, Renaissance, Barok, Romeins, Rococo en zelfs Engels in de decoratie van de kamers.

Binnen kunnen we de begane grond benadrukken, waar de kamers uitgebreider zijn ingericht, waaronder de “Sala Gran” met geschilderde scènes van de haven van Palma en andere steden; de “Sala de l'Alcova”, waarvan de muren bedekt zijn met geel damast, boven schilderingen van landelijke scènes; de “Sala de la Cadira” met talloze illustraties, muziekinstrumenten, neoklassieke bustes; en de eetkamer, resultaat van de hervormingen van de negentiende eeuw met geschilderde scènes op hout en beschilderde stoffen wandkleden.