Ena kloof (Ena-kyo), is het meer en het omliggende gebied dat werd gecreëerd achter Oi dam toen het werd gebouwd. Het is aangewezen als een van de prefecturale parken van Gifu. Aan de rechterkant van de kloof is er “Sazanami park” dat het hele jaar door prachtige bloemen heeft. Als je een van de site-seeing boten op het meer neemt, kun je ook de vreemd gevormde rotsen en kliffen aan de andere kant van de kloof zien. In het voorjaar zijn er kersenbloesems, in de zomer mooie vrije groene kleuren, in het najaar mooie gekleurde bladeren en in de winter verzamelen zich daar veel vogels. Het gebied rond Ena kloof heeft ook veel plekken om te verblijven, zodat u kunt genieten van de locatie het hele jaar door.

Magome is een voormalige poststad in de Kisovallei, die reizigers van de Nakasendo bediende, een belangrijke route die Tokio tijdens de feodale tijdperken met Kyoto verbond. Tijdens het verkennen van Magome zullen bezoekers zeker de naam Shimazaki Toson tegenkomen. Toson, geboren in Magome in 1872, is een hoog aangeschreven figuur in de Japanse literatuur. In zijn roman Yoakemae (Voor de Dageraad) beschrijft hij het leven in het gebied rond de jaren van de Meiji Restauratie. De vaak geciteerde eerste regel luidt "Het geheel van de Kisoji ligt in de bergen". De stad is prachtig gerestaureerd met een brede stenen loopbrug omzoomd met houten gebouwen en zorgvuldig onderhouden gebladerte. Magome's verfraaide behoud contrasteert met de ruige authenticiteit van het naburige Tsumago. De twee steden zijn verbonden door de Magome-Tsumago Trail, een route die deel uitmaakte van de Nakasendo.

Tsumago was een poststad op de Nakasendo-route tussen Kyoto en Edo. Het staat vandaag bekend als een van de best bewaarde poststeden in Japan. De stad en haar inwoners doen er alles aan om de sfeer van de Edoperiode te herscheppen. Auto’s zijn overdag verboden op de hoofdstraat en telefoonlijnen en stroomkabels worden verborgen gehouden, waardoor bezoekers zich kunnen voorstellen dat ze terug zijn gegleden naar een eerdere tijd. Tsumago creëert ook de sfeer na de stad door het behoud van de Honjin en Wakihonjin. In poststeden was de Honjin de belangrijkste herberg en diende overheidsfunctionarissen die op doorreis waren. Wanneer meer onderdak nodig was, diende de Wakihonjin om de reizigers van iets lagere status tegemoet te komen. Tsumago onderhoudt ook het kantoor waar arbeiders en paarden werden gehuurd om te helpen bij het reizen.