Het Nikko National Park is een van de parken die is aangewezen als de eerste nationale parken in Japan. Het park heeft een overvloed aan natuurlijke prachtige uitzichten, van de prachtige en ongerepte natuur in het Oku-Nikko-district tot het moeras dat is geregistreerd onder de Ramsar-conventie, bergen vertegenwoordigd door Mt. Nikko Shirane, de hoogste berg in het gebied ten noorden van Kanto, meren en moerassen, valleien en watervallen. Daarnaast zijn Onsen-middelen, geschenken uit de natuur, overvloedig aanwezig in het park. Geniet van de prachtige natuur in de stad Nikko, waar het Nationale Park het grootste deel van de stad bezet.

Kegon Waterfall is de meest bekende van de 48 watervallen van Nikko. Water uit het Chuzenji-meer valt 97 meter recht naar beneden naar de rotsen beneden en creëert een dynamisch en artistiek werk van de natuur. Een speciale lift brengt bezoekers naar het bekken waar de kracht en het gebrul van het water van dichtbij te zien is! Indrukwekkend in elk seizoen, de waterval ziet er bijzonder spectaculair uit als ze wordt omringd door de frisse groene bladeren in mei, house martins in juni, of de "12 falls" - kleine beekjes van de bevroren waterval bekleed met blauw ijs - in januari en februari.

Het Chuzenji-meer is het grootste meer in Tochigi, omlijst door 25 kilometer ongelooflijke natuur. Het gebied was een populair zomerverblijf voor buitenlanders in de late 19e tot de vroege 20e eeuw. De villa's van Franse en Belgische ambassades zijn hier nog steeds te vinden. U kunt genieten van seizoensgebonden charmes aan het meer. Wandelpaden rondom de waterkant en er is een excursieboot beschikbaar op het meer. Het uitzicht vanaf het meer is spectaculair, vooral wanneer de kersenbloesems of azalea's bloeien of wanneer de herfstbladeren draaien. De "Koyo-meguri" -rondleiding, die geniet van herfstbladeren die reflecteren op het meer, wordt ten zeerste aanbevolen.

Een paar bochtige wegen die de lagere hoogten in de buurt van Nikko en de hogere hoogten van het bergachtige gebied verbinden, is de Iroha-helling die ook te zien is in de populaire anime, initiaal D. , het staat bekend als de beste plek om de herfstbladeren te bekijken. "Iroha" is de eerste drie van de 48 lettergrepen in het vorige Japanse alfabet. Vandaar dat, met het overeenkomstige aantal beurten, elke beurt wordt genoemd naar een van de lettergrepen in het Japanse alfabet, met de naam Iroha Slope.

"Senjogara" vertaalt zich naar het slagveld en hier verwijst het naar een mythisch slagveld waar legendes zeggen dat de goden van de berg Nantai en de berg Akagi eens hebben gevochten om de aangrenzende meren als hun eigen te claimen. Ze namen respectievelijk de incarnatie van een slang en duizendpoot aan, vochten en vervlochten herhaaldelijk en creëerden dit moerasland. Het slagveld is nu veranderd in een strijd van charmes omdat verschillende planten en fauna zich in het uitgestrekte veld bevinden en concurreren om de vele bezoekers te charmeren.

Taiyuin (大猷 院, Taiyūin) is het mausoleum van de derde Tokugawa-shogun, Iemitsu, de kleinzoon van Ieyasu. Het weelderige mausoleumcomplex van Iemitsu lijkt qua indeling en architectuur op het nabijgelegen Toshogu-heiligdom, maar het was opzettelijk iets bescheidener gebouwd dan de Toshogu, vanwege het diepe respect van Iemitsu voor zijn grootvader. Taiyuin is de postume naam van Iemitsu.

Rinnoji (輪 王 寺, Rinnōji) is de belangrijkste tempel van Nikko. Het werd gesticht door Shodo Shonin, de boeddhistische monnik die het boeddhisme in de 8e eeuw aan Nikko introduceerde. Het hoofdgebouw van de tempel, de Sanbutsudo, herbergt grote, goudgelakte, houten beelden van Amida, Senju-Kannon ("Kannon met duizend armen") en Bato-Kannon ("Kannon met een paardenhoofd"). De drie goden worden beschouwd als boeddhistische manifestaties van de drie berggoden van Nikko die zijn vastgelegd in het Futarasan-heiligdom. Een decenniumlange renovatie van de Sanbutsudo werd voltooid in het voorjaar van 2019.

Tamozawa Imperial Villa (田 母 沢 御用 邸, Tamozawa Goyōtei) combineert traditionele Edo en vroegmoderne architectuur uit Meiji-periode in zijn 106 kamers. De villa werd gebouwd in Nikko in 1899, met behulp van delen van een woning die oorspronkelijk in Tokio stond. Voordat het naar Nikko werd verplaatst, diende het gebouw aanvankelijk als de Tokio-residentie van een filiaal van de familie Tokugawa en werd het later tijdelijk gebruikt als het keizerlijk paleis. In Nikko werd het uitgebreid tot een zomerresidentie en toevluchtsoord voor de keizerlijke familie, maar werd na de Tweede Wereldoorlog verwaarloosd. In het jaar 2000 werd de villa voor het publiek geopend na uitgebreide renovatiewerken.

Kanmangafuchi Abyss (憾 満 ヶ 淵) werd gevormd door een uitbarsting van de nabijgelegen berg Nantai. Deze kloof nabij het centrum van Nikko is slechts een paar honderd meter lang en kan worden genoten vanaf een aangenaam wandelpad langs de rivier. Kanmangafuchi is ook bekend om zijn rij van ongeveer 70 stenen beelden van Jizo, een Bodhisattva die voor de overledene zorgt. Deze specifieke groep Jizo-beelden wordt afwisselend "Bake Jizo" (Ghost Jizo), "Narabi Jizo" (Jizo in een rij) of "Hyaku Jizo" (100 Jizo) genoemd. De beelden kijken uit over de rivier en over naar de Nikko Botanische Tuin, maar de botanische tuin kan niet worden betreden vanuit de afgrond.

Futarasan-schrijn (二 荒山 神社, Futarasan Jinja) staat naast Toshogu in het centrum van Nikko. Futarasan-schrijn, veel ouder dan zijn rijkere buur, werd in 782 gesticht door Shodo Shonin, de boeddhistische monnik die het boeddhisme introduceerde bij Nikko en die ook de nabijgelegen Rinnoji-tempel stichtte. Futarasan Shrine is gewijd aan de goden van de drie meest heilige bergen van Nikko: Mount Nantai, Mount Nyoho en Mount Taro. Futarasan is een alternatieve naam van Mount Nantai, de meest prominente van de drie bergen. Het heiligdom is meestal vrij toegankelijk, behalve een klein betaald gedeelte links van de offerzaal (haiden). De betaalde ruimte beschikt over een kleine beboste tuin met nog een paar zalen, een bron, oude heilige bomen en dichter uitzicht op de grote hal (honden) die achter de offerhal staat. De Shinkyo-brug ligt op een kilometer van het heiligdom en behoort ook tot het Futarasan-heiligdom.

Nikko Botanical Garden (日光 植物園, Nikko Shokubutsuen) is eigendom van en wordt onderhouden door de prestigieuze Universiteit van Tokio. Als zodanig is het een tak van de belangrijkste onderzoekstuin van de universiteit, de Koishikawa botanische tuin in Tokio. De tuin werd in 1902 geopend voor het verzamelen en bestuderen van alpenplanten. Het is ruim en rustig met een aanzienlijk netwerk van paden die zorgen voor aangename wandelingen en het bekijken van de verschillende gelabelde bomen, planten en struiken. De tuin biedt ook een kijkje in de Kanmangafuchi-afgrond, hoewel er geen directe verbinding is tussen de tuin en de afgrond.

De Shinkyo-brug (神 橋, Shinkyō, "heilige brug") staat bij de ingang van de heiligdommen en tempels van Nikko en behoort technisch gezien tot het Futarasan-heiligdom. De brug wordt gerangschikt als een van de drie beste bruggen van Japan samen met Kintaikyo en Saruhashi van Iwakuni in de prefectuur Yamanashi. De huidige Shinkyo werd gebouwd in 1636, maar een soort brug had al veel langer dezelfde plek gemarkeerd, hoewel de exacte oorsprong onduidelijk is. Tot 1973 was Shinkyo niet toegankelijk voor het grote publiek. Het onderging uitgebreide renovatiewerkzaamheden in de late jaren 1990 en vroege 2000s, en bezoekers kunnen nu over de brug en terug lopen voor een toegangsprijs.

Kirifuri Waterfall (霧 降 の 滝, Kirifuri no taki) is een indrukwekkende, twee meter hoge waterval met twee niveaus onder de Kirifuri Highlands, een paar kilometer ten noordoosten van de tempels en heiligdommen van Nikko. De aanblik van de elegante watervallen die over de berg lopen, biedt een mooi contrast met het omringende gebladerte, dat weelderig en groen is in de lente en zomer en in de herfst vurige tinten rood, oranje en goud vertoont. De naam Kirifuri betekent "vallende mist" na de fijne mist die ontstaat wanneer het water tegen de rotsen op de bodem van de onderste watervallen neerstort. Het zicht kan soms worden verduisterd wanneer mist of mist de vallei bedekt. Vroeger was het mogelijk om naar de voet van de watervallen te wandelen, maar het pad langs de berg stortte enkele jaren geleden gedeeltelijk in en is sindsdien gesloten.

Het Kanaya Hotel History House (金谷 ホ テ ル 歴 史館, Kanya Hotel Rekishikan) is een historisch gebouw in Nikko dat diende als de voorloper van het gevierde Kanaya Hotel. Het huis is open voor het publiek om te verkennen en biedt een venster op de Nikko van eeuwen voorbij. Het staat naast een bakkerij die ook de toegangskaarten voor het huis verkoopt. Na het einde van het Japanse tijdperk van isolatie, werd Nikko een populair zomerresort onder de buitenlandse diplomaten en zakenmensen die in het land aankwamen. Het Kanaya Hotel is een van de beste hotels in de omgeving voor het ontvangen van dergelijke gasten en staat vandaag de dag als het oudste hotel in westerse stijl in heel Japan. Hoewel het hotel nu een kilometer verderop op een heuvel boven de Shinkyo-brug ligt, begon de geschiedenis in het Kanaya Hotel History House.

Akechidaira Plateau Het Akechidaira Plateau ligt vlak bij de top van de Irohazaka-helling en biedt een prachtig uitzicht over een kronkelende weg en een dramatisch berglandschap. Neem de touwbaan naar het observatieplatform voor nog meer panoramische uitzichten, waaronder Kegon Falls en Lake Chuzenji. Als alternatief kunt u deelnemen aan een wandelpad dat loopt van het meer naar het observatieplatform via Akechidaira Plateau.