Het huis "Am Strom 53" huisvestte de Noorse schilder Edvard Munch in 1907/08. Hij woonde bij de piloot Nielsen en zijn gezin. Edvard Munch staat bekend om zijn expressionistische meesterwerk The Scream. Tijdens zijn verblijf in Warnemünde beleefde Munch een artistieke crisis. Hij werd geplaagd door depressies en zocht rust om zichzelf te vinden. Het eenvoudige vissershuis werd in 1990 geklasseerd als historisch monument en is sinds 1994 eigendom van het Edvard-Munch-Haus e.V. Warnemünde. Als culturele ontmoetingsplaats toont het nu wisselende tentoonstellingen van moderne kunst.

Alexandrinenstraße is een van de allereerste straten in Warnemünde, samen met de straat "Am Strom". Vroeger heette het de Achtereeg, wat achterste rij betekent in het Hoogduits. Vissers, matrozen en loodsen woonden hier in kleine huisjes met puntgevels, die meestal uit eenvoudig vakwerk bestonden. Tussen de huizen werd slechts een kleine afstand gehouden – de zogenaamde Tüschen zijn maximaal 1,5 m breed. Net breed genoeg om een drachtige koe door te laten.

Het in 1914 in Warnemünde opgerichte plaatselijke geschiedenismuseum geeft inzicht in het leven van zeevarenden, vissers en loodsen en toont de ontwikkeling van de badindustrie in de kustplaats. De tentoonstelling is te zien in een oud huis in Warnemünde dat in de 18e eeuw werd gebouwd en in de 19e eeuw werd uitgebreid.

De Alter Strom is het hele jaar door een bezoek waard. Viskotters, passagiersschepen, grote jachten en kleine zeilboten, maar ook de reddingscruiser liggen hier afgemeerd. De huizen die vroeger de "Vörreeg" waren, huisvesten nu cafés, kroegen, ijssalons en vele kleine winkeltjes. Aan de andere oever van de rivier, op de middelste pier, vind je de oude veerhaven, het treinstation en de jachthavens.

In Warnemünde staat de kerk al meer dan honderd jaar midden in de stad. Het is een plaats van rust en toewijding voor de gemeenschap en voor veel gasten. Maar het heeft ook bescherming geboden tegen overstromingen. De bijzondere votiefschepen binnen tonen de maritieme flair. Sinds Warnemünde zich snel heeft ontwikkeld tot een belangrijke cruisehaven, komen steeds meer toeristen van over de hele wereld naar de kerk. Rondleidingen en een verscheidenheid aan kerkmuziekevenementen vinden bijna elke dag plaats, vooral tijdens het seizoen. De neogotische kerk in het centrum van de badplaats werd gebouwd tussen 1866 en 1871. Waardevol meubilair: gebeeldhouwd altaar (1475), renaissancepreekstoel (1591) en het standbeeld van Sint-Christoffel.

De promenade langs het meer is omzoomd met pittoreske neoklassieke villa's. Hier is een groot aantal hotels gebouwd in de stijl van de resortarchitectuur. Hotel Hübner is een van de oudste hotels aan de boulevard. Het werd in 1852 gebouwd als woon- en badhuis door de reder Friedrich Gustav Hübner uit Rostock. Twee andere indrukwekkende gebouwen aan de boulevard zijn de Heinkel Villa en de Weerdienst Villa. Het huis aan de Seestraße 15 is de zogenaamde "Heinkel Villa". Dit huis is in 1880 gebouwd en in 1930 gekocht door de vliegtuigingenieur Ernst Heinkel. Tegenwoordig is hier het "Leibniz Institute for Baltic Sea Research Warnemünde" gevestigd. Het gebouw van de weerdienst bevindt zich aan de rechterkant van villa Heinkel. Dat zie je al aan de meettoestellen op het dak en in de duinen. Dit "weerhuis" was ooit de voormalige zomerresidentie van de bekende schnapsfabrikant Conrad Lehment uit Rostock, van wie de dubbele karwijspecialiteit "Mann un Fru" afkomstig is.

Je kunt de vuurtoren bijna overal in Warnemünde zien. Hij is ook het herkenningspunt van de kleine badplaats geworden. De vuurtoren is gebouwd in 1897/98 van wit geglazuurde baksteen en is 30,60 m. De galerijen van de toren nodigen u uit voor een prachtig panoramisch uitzicht over Warnemünde, de Oostzee, het strand en de haveningang. Dankzij toegewijde hobby-vuurtorenwachters uit Warnemünde schittert de vuurtoren in al zijn glorie en nodigt hij vele gasten uit voor een bezoek. Aan de voet van de vuurtoren bevindt zich de beroemde "Teepott" van Warnemünde, een rond gebouw met een eigenzinnig dak (1967/68), evenals cafés en restaurants. Bovendien houdt een gedenkplaat bij het oude loodsstation, het "laatste huis voor Denemarken", de herinnering aan de grote stormvloed van 1872 levend. De pieren, gebouwd om te beschermen tegen de machtige natuurkrachten, staan langs de haveningang.