Het paleis was de voormalige residentie van de heersers van de Shirvanshahs. Het is een complex waar, naast het paleis zelf, ook een binnenplaats te vinden is van de Diwankhana, het gerechtsgebouw, het grafgewelf van de Shirvanshah, de paleismoskee van 1441 met zijn minaret, het badhuis en het mausoleum van de hofgeleerde , Sayid Yahya Bakuvi. Het paleiscomplex werd gebouwd in de periode van de XIII tot de XVI eeuw. Op het paleis zelf zijn geen inscripties bewaard gebleven. Daarom wordt het tijdstip van de bouw bepaald door de data op de inscripties op verschillende architecturale monumenten, die betrekking hebben op het paleiscomplex. In 1964 werd het paleiscomplex tot museumreservaat verklaard. In 2000 werd een uniek architecturaal en cultureel ensemble, samen met de versterkte muren omsloten door het historische deel van de stad en de Maiden Tower, opgenomen op de UNESCO Werelderfgoedlijst. Het Shirvanshahs-paleis wordt beschouwd als een van de parels van de architectuur van Azerbeidzjan.

Maiden Tower is een symbool van Baku. Dit is een unieke structuur van 8 verdiepingen met majestueuze 4-5 meter dikke muren gebouwd op een rotsachtig voorgebergte met uitzicht op de Kaspische Zee. Maiden Tower is opgenomen op de Werelderfgoedlijst van UNESCO. Er is een geweldig uitzicht op de stad en de Kaspische Zee vanaf de top van de toren.

Een karavanserai staat bekend als een kleine of "Khan caravanserai" werd gebouwd in de late XV - begin XVI. Het is vierkant in plan. Het heeft een grote vierhoek met afgeknotte hoeken. Het heeft een omtrekbalkon. Achter het balkon zijn privé-terreinen. Langs de noord-zuidas is er een eenkamer doorgang die commerciële straten verbindt. De decoratieve architectuur van de binnenplaats is gebouwd op traditionele vormen - puntige boogbalkons in een vlak vierhoekig kader. Een eenvoudige kroonlijst verbindt gevels van het gebouw langs zijn omtrek. De noordelijke en zuidelijke ingangen van de karavanserai hebben de vorm van een portaal. In de middeleeuwen was de hoofdingang van de karavanserai vanaf de zeezijde. De zuidelijke gevel van de karavanserai was twee verdiepingen en vertoont een prachtig fort. In de middeleeuwen bestond de commerciële straatkant van de karavanserai uit winkels die geen directe communicatie hadden met de binnenplaats. Er wordt aangenomen dat het gebouw, voordat het als karavanserai functioneerde, bestond uit de Djame-moskee en het middeleeuwse en de cellen bestonden op de binnenplaats. De karavanserai bevindt zich in de belangrijkste commerciële straat van de stad en neemt een belangrijke plaats in in het stedelijke systeem.

De Hamam (badhuis) werd gebouwd in de XVIII door Haji Agha Mikayil uit Shemakhy, in het zuidwesten van de Icherisheher in een van de hoofdstraten, de Kichik Qala-straat. Het gebied waar het zich bevindt, is in de volksetymologie bekend als een 'badmeestersgemeenschap' (hamachilar mahalasi). De Hamam wordt ingevoerd vanuit de straat Kichik Qala. Het interieur van het gebouw onderscheidt zich van andere Hamams vanwege de grote ruimte (ruimtelijkheid). Garderobe en badkamers zijn vierkant van vorm. Door de vier centrale pijlers vormt het pand een grote samenstelling. De architectonische compositie van de Hamam wordt uitgedrukt met puntige bogen, koepels, koepels gescheiden door proportionele lagen. Aantrekkelijke volumes koepels die domineren over de sterke gevel en steen gemaakt volgens de volkse architecturale tradities hebben de basis van de Hamam gevormd.