Het is het wetenschapsmuseum van Groningen! Sinds 1934 is het museum gevestigd in het academische hart van deze studentenstad. Als u wilt, kunt u de collectie vol wetenschap, natuur en cultuur bekijken, ik loop rustig verder en sla rechtsaf de Muurstraat in, een van de leuke straatjes van Groningen

De wereld van vandaag en de mogelijkheden van morgen. In het Forum vindt u films, tentoonstellingen, evenementen, festivals, games, Storyworld, boeken en lezingen. U kunt het Forum gratis bezoeken, ga naar binnen en bezoek het dak waar u een prachtig uitzicht over de stad heeft.

de oudste kerk van Groningen. Rond het jaar 1000 stond op het Martinikerkhof de eerste stenen kerk. Dit was een Romaanse kerk van tufsteen. Rond het jaar 1220 stond op dezelfde plek een grotere kerk in Romaans-gotische stijl. De Martinikerk was toen een driebeukige kruiskerk met een hoog middenschip en lagere zijbeuken. Ronde absissen sloten het koor en de zijbeuken af. Er zijn nog veel sporen van deze bouwfase in de kerk te vinden. Voorbeelden zijn de ronde ramen en de verdiepte velden met decoratief metselwerk. Dit is goed te zien waar u nu staat, in de noord- en zuidgevels van het schip. Rond 1220 was ook deze kerk te klein geworden voor de groeiende stadsbevolking. In de 15e eeuw, een economische bloeiperiode voor de stad, groeide deze kruiskerk geleidelijk uit tot de huidige Martinikerk.

De Martinitoren is een van de symbolen van de stad Groningen. Het is de bekendste en hoogste toren van de stad. Groningers noemen de toren ook wel liefkozend {D’Olle Grieze}: ‘de oude grijze’. Op de plek waar nu de Martinitoren staat, stonden nog twee andere torens. De eerste werd gebouwd in de dertiende eeuw en was ongeveer dertig meter hoog. Dit gebouw is nog steeds te vinden op het stadszegel van Groningen. Deze eerste toren werd in 1408 door een blikseminslag verwoest. Ongeveer twintig jaar later werd de Martinikerk in gotische stijl uitgebreid en werd er ook een nieuwe toren gebouwd. Deze tweede toren was ongeveer vijfenveertig meter hoog. Hij was gebouwd van steen en hout en stortte in 1468 in. Een paar jaar eerder had er een grote brand gewoed in de toren na een blikseminslag.

Stadhuis van Groningen, bolwerk van de lokale democratie. Tot het einde van de 18e eeuw bestond het stadhuis uit een verzameling gebouwen, waarvan sommige nog middeleeuws waren. Maar al meer dan twee eeuwen staat het midden op de Grote Markt. Het gebouw is het resultaat van de eerste architectuurwedstrijd in Nederland, in 1774. Deze werd gewonnen door architect Jacob Otten Husly. Door geldgebrek en een inval van Franse troepen rond 1800 liep het project aanzienlijke vertraging op en lag het werk jarenlang stil. Pas in 1810 werd het stadhuis in gebruik genomen. Met zijn Hollands classicistische, neoclassicistische bouwstijl is het in ieder geval een rijksmonument van de eerste orde. In de jaren 2020-2022 werd het stadhuis geheel gerenoveerd.

Dit uitzonderlijk mooie gebouw in renaissancestijl werd in 1635 gebouwd. De opdracht kwam van de provincie: het gebouw was bedoeld als belastingkantoor. De bestemming van het prachtige gebouw is nog steeds af te lezen aan de tekst op de gevel: ‘Date Caesari quae sunt Caesaris’. Dit betekent letterlijk ‘Geef de keizer wat van de keizer is.’ Na de Franse overheersing die tot 1814 duurde, was lange tijd onduidelijk wie het eigendomsrecht had: de stad of de provincie. Pas in 1843 kwam er duidelijkheid en werd het inmiddels vervallen gebouw gerenoveerd. Toen werden ook de provinciewapens op de gevels vervangen door die van de stad. Het gebouw dankt zijn naam Goudkantoor aan een van zijn gebruikers: het kantoor van de waarborg van goud- en zilverwerken. Dit kantoor gebruikte van 1814 tot 1887 de bovenverdieping van het gebouw.

Het Pelstergasthuis is het oudste gastenhuis van de stad. Aangenomen wordt dat het dateert uit de 13e eeuw en tot 1342 het enige gastenhuis in Groningen was. Het Pelstergasthuis wordt voor het eerst genoemd in 1267 toen paus Clemens IV toestemming gaf om op deze plek een kapel en een begraafplaats te bouwen. Het huidige gebouw dateert uit verschillende periodes tussen de 14e en 19e eeuw. De kerk is het oudste deel van het gastenhuis dat nog overeind staat. Binnen hangt de oudste klok van Groningen, die dateert uit 1459. Neem gerust een kijkje binnen.

Klein en niet bepaald mooi, zo zag de vorige synagoge van Groningen eruit. Sinds 1756 deed deze bescheiden dienst in de Kleine Folkingestraat, ook wel Jodenstraatje genoemd. In 1903 benaderde het gemeentebestuur Architect Kuipers. Hoewel hij tientallen kerken had ontworpen, had hij weinig verstand van synagogen. Om inspiratie op te doen, maakte hij een studiereis door Duitsland. In Berlijn raakte Kuipers onder de indruk van de Moorse of oosterse stijl van onder andere de synagoge aan de Oranienburgerstrasse. Het gebouw werd gebouwd in een tijd dat Duitse Joden hun oosterse wortels wilden uiten in hun synagogearchitectuur. De opvallende oosterse koepel op het gebouw en de vele hoefijzerbogen in de buitenmuren en het interieur waren destijds synoniem voor ‘Joods’.

De Akerk, die ongeveer achthonderd jaar oud is. Rond 1200 werd aan de oostelijke oever van de rivier de A een kapel gebouwd. Deze groeide al snel uit tot een grote basiliek, een kerkgebouw met een plattegrond in de vorm van een kruis. De kerk was gewijd aan Sint Nicolaas, de beschermheilige van de zeelieden. De rivier de A was een belangrijke waterweg voor de handel. De Akerk wordt pas in 1246 voor het eerst in een schriftelijk document genoemd. In de vijftiende eeuw werd er hard gewerkt aan de uitbreiding van de kerk. Hierdoor kreeg de Akerk rond 1495 grotendeels de vorm die ze nu nog heeft. De kerk, gebouwd voor de katholieke eredienst, werd tijdens de Reformatie in 1594 overgenomen door de protestanten. Alles wat aan katholiek gebruik herinnerde, verdween toen uit het interieur. Tot 1970 werden er protestantse erediensten gehouden in de Akerk. Eén ding is in acht eeuwen niet veranderd: de kerk staat midden in het stadsleven.