Het heet officieel Nossa Senhora da Conceição, de kathedraal (zoals het meestal wordt genoemd) of demonenkathedraal werd in de jaren 1930 - 1940 gebouwd door Marcial Simões Freitas e Costa, die destijds adjunct-directeur van de spoorwegen was en vrij van aanval. De bouw was een grote prestatie voor de katholieke kerk van die tijd, die nog steeds wankelde onder de gevolgen van de revolutie van 1910 in Portugal en een zeer zwakke aanwezigheid had in Mozambique. Dit was een van de plekken in de stad waar honderden mensen de kans hadden om paus Francisco te zien tijdens zijn bezoek aan Mozambique (3 tot 6 september 2019). Het tweede maar niet het minst belangrijke bezoek dat we van een paus hebben gehad.

Het werd in de jaren 40 ontworpen en gebouwd door architecten Carlos César dos Santos, Franz Keindl en Arnaldo Pacheco Pereira Leite. Ervoor, op de stoep in Lissabon-stijl, stonden vroeger de woorden "Aqui é Portugal" (dit is Portugal), de woorden van president Américo Tomás toen hij in 1964 Mozambique bezocht.

Standbeeld van de eerste president: Het standbeeld van Samora Machel is een bronzen sculptuur in het centrum van Praça da Independência. Het beeld toont Samora Machel (1933-1986), militair, revolutionair en de eerste president van Mozambique. Het beeld is ontworpen en gebouwd in Pyongyang, Noord-Korea, door de Mansudae Overseas Projects, een onderdeel van de Mansudae Art Studio. Hij is 9 meter lang en weegt 4,8 ton.

Het ijzeren huis is ontworpen door Gustave Eiffel, het gebouw werd in 1892 geprefabriceerd uit België gebracht en geassembleerd buiten wat toen de stad was. Hij hield noch van het gebouw (laten we ons voorstellen waarom - een ijzeren huis in een warm land als Mozambique + geen airconditioners) noch van de geïsoleerde plek. Het gerechtshof had dus moeten intrekken, maar wilde dat niet.

Voor de onafhankelijkheid heette de tuin Vasco da Gama, als eerbetoon aan de Portugese ontdekkingsreiziger, maar direct na de onafhankelijkheid veranderde de naam, net als de naam van de stad, lanen

Centrale Markt: De beste markt in Maputo -vers en schoon- werd in 1901 gebouwd door David Carvalho met ijzeren elementen geïmporteerd uit België. Kom hier als je ingrediënten wilt halen voor een heel Mozambikaans gerecht. Je kunt hier Cassave bladeren kopen om de beroemde Matapa met garnalen te bereiden en zelfs tips krijgen van de dames over hoe je het kunt maken.

Er wordt wel eens gezegd dat het de mooiste van zuidelijk Afrika is. Het centraal station van Maputo staat op een Amerikaanse tijdschriftlijst van de mooiste treinstations wereldwijd als de 3e mooiste.

Gelegen aan de Praça Travessia do Zambeze, heette het museum vroeger Museu Álvaro de Castro en werd in 1931-1933 gebouwd in neo-Manueline (een soort Portugese gotische stijl) door de gemeentelijk ingenieur António Ribeiro de Mendonça. Het oorspronkelijke idee was om een school te bouwen. Vermeldenswaard zijn de verzameling olifantenfoetussen van 1 maand tot 20 maanden en realistische natuurtaferelen (bijv. leeuwin die een zebrakarkas verscheurt), beide zijn te vinden in de grote kamer beneden.

Kunstenaarsvereniging, school voor veel Mozambikaanse kunstenaars. Er is een heel mooie galerij en ateliers van de kunstenaars die daar werken. De kunstenaars laten mensen altijd graag zien hoe ze aan het werk zijn aan hun schilderijen en sculpturen. Eugenio Mucavele, altijd kalm en geconcentreerd, is een van de meest, zo niet de meest ervaren artiesten die we altijd ontmoeten als we naar Núcleo gaan.

Handwerkmarkt met leuke restaurants. Dit is de ideale plek om souvenirs te kopen om mee naar huis te nemen. Van koelkastmagneten tot capulana's!

De Joodse synagoge werd in 1926 ontworpen door Couto Martins van de afdeling Openbare Werken in de Portugese barokke heroplevingsstijl; de aannemer was Raimundo Moreira. De congregatie werd in 1899 gesticht door dominee dr. Joseph Herman Hertz die een week in Lourenço Marques verbleef op weg naar ballingschap naar Durban vanuit Johannesburg, waar president Kruger hem had gedwongen te vertrekken vanwege zijn pro-Britse opvattingen.

We gaan de werkplaats van Gonçalo Mabunda bezoeken! Hij is een kunstenaar en anti-oorlogsactivist. Mabunda heeft belangrijke musea tentoongesteld, zoals in Parijs de Biënnale van Venetië, het Museum of Art in New York, de Hayward Gallery in Londen, Mabunda's werkplaats is gevuld met overblijfselen van jachtgeweren, AK-47's, raketten en stoelen die met deze artefacten zijn gemaakt. Op zijn online site zegt Mabunda dat de tronen – een van zijn kenmerkende afbeeldingen – functioneren als attributen van macht, tribale symbolen en traditionele stukken etnische Afrikaanse kunst.