De tweede grootste kerk na de Hagia Sophia: De Hagia Irene op de buitenste binnenplaats van het Topkapi-paleis is de oudste kerk van het Oost-Romeinse rijk (Byzantijns). Het was ook de tweede grootste kerk in Istanbul na de Hagia Sophia. Hagia Irene, oorspronkelijk betekent "heilige vrede" (Hagia Eirene), heeft een speciale betekenis als de eerste plaats waar de Turkse museologie werd geboren. Hagia Irene, een typisch Byzantijns gebouw met zijn materialen en architectuur, werd gebouwd op de plaats van een oude tempel in 330. Tijdens het bewind van keizer Justinianus leidde de Nika-opstand in 532 tot de verwoesting van zowel de Hagia Sophia als de Hagia Irene, en twee van hen werden samen herbouwd. Na de val van Constantinopel, aangezien de kerk niet werd omgebouwd tot moskee, werd ze lange tijd gebruikt als buit- en wapenopslagplaats (Harbiye Warehouse).

We bezoeken het meest interessante deel van het paleis, de haremsectie. De harem van het Topkapi-paleis is ongetwijfeld het meest weelderige deel van het paleis. Een wereld van rijkelijk versierde marmeren gangen, gewelfde deuropeningen en meer dan 400 kamers. Lees verder om een idee te krijgen van de uitbundige levensstijl die werd geleid door de Ottomaanse sultans in de harem. De Harem, gebouwd aan het einde van de 16e eeuw, was een labyrint bestaande uit zo'n 300 prachtig betegelde kamers, verbonden door binnenplaatsen en fonteintuinen. Aangezien de islam het tot slaaf maken van moslims verbood, waren de meeste haremvrouwen christenen of joden, meestal als geschenk ontvangen van potentaten en edelen. Vooral meisjes uit Circassia, het gebied dat nu bekend staat als Georgië en Armenië, waren favoriet vanwege hun oogverblindende schoonheid. Nadat ze de harem waren binnengegaan, kregen de meisjes onderwijs, bekeerden ze zich tot de islam en kregen ze de juiste paleisopleiding: ze leerden schrijven, lezen, een instrument bespelen, zingen, dansen en de sultan plezier bezorgen.