Cerro Tronador ligt in het zuidelijke deel van het Andesgebergte, op de grens tussen Argentinië en Chili. Het scheidt twee nationale parken: Nahuel Huapi, in de provincies Río Negro en Neuquén, Argentinië; en de Vicente Pérez Rosales in de provincie Llanquihue, Chili.

De heuvel dankt zijn naam aan het geluid dat wordt geproduceerd door de frequente loslatingen van ijs in de gletsjers, vergelijkbaar met dat van de donder. El Tronador heeft in totaal zeven gletsjers die momenteel in verval zijn door de opwarming van de aarde.

De tocht vertrekt vanuit Bariloche en neemt de National Route 40 South, ongeveer 45 km, om de Pampa de Huenuleo over te steken en langs het Gutiérrez meer de Pilmayen en Melgarejo stromen over te steken. Nadat je de “waterscheiding” bent gepasseerd, reis je langs de oevers van het Mascardi meer tot je bij de omleiding komt waar de weg naar Tronador (grind) opduikt.

Tijdens deze tocht wordt het Mascardimeer opnieuw begrensd langs de westkust, tot je het uitkijkpunt Isla Corazón bereikt. Verderop passeer je Cerro Los Emparedados en loop je langs de bovenloop van de Manso rivier tot je Pampa Linda bereikt, vanwaar je een van de beste uitzichten hebt op Cerro Tronador.

Vervolgens doorkruis je een deel van de Vuriloches-vallei en uiteindelijk bereik je via een schaduwrijk bos de Ventisquero Negro.

De tocht eindigt iets verderop aan de voet van Cerro Tronador. De heuvel is met zijn 3.454 meter boven zeeniveau het hoogste punt in het Nationaal Park Nahuel Huapi en heeft drie toppen (internationale, Argentijnse en Chileense).