Welkom bij The Pole House. Algemeen bekend als het meest gefotografeerde huis aan de Great Ocean Road, en waarschijnlijk Australië!
Het Pole House, 40 meter boven Fairhaven Beach gehangen, is een van de meest iconische huizen van Australië. Onlangs gerenoveerd, voegt The Pole House nu een luxe, moderne setting toe aan een vakantie-ervaring als geen ander. Hoewel zorgvuldig gepland en vervaardigd, gaat The Pole House niet over accommodatie, noch over faciliteiten of voorzieningen, waarvan het er veel heeft, The Pole House gaat over de ervaring. Stel je voor dat je wakker wordt van het geluid van beukende golven en open je ogen om te zien dat je bent opgeschort boven de spectaculairste kustlijn van het land. The Pole House is avontuur, dus ga op de rand en geniet van een van de meest unieke, iconische en inspirerende bestemmingen. Sea you there .....
STRIKT GEEN PARTYBELEID (SCHOOLJES, HENNEN, BOEKEN etc.) ZIE ALGEMENE VOORWAARDEN
LET OP: deze accommodatie is NIET geschikt voor kinderen.
NEEM DAN CONTACT OP MET ONS OP 5220 0200 VOOR SPECIALE PRIJZEN VAN 2 NACHT MIDDEN IN DE WEEK.
LET OP: HET IS EEN 2 NACHT MINIMUM VERBLIJF OVER EEN WEEKEND
Ik ben al vele keren voorbijgereden om me af te vragen hoe het huis was, ik kan eerlijk zeggen dat het verblijf alle verwachtingen overtrof! Hield van de kleine details, zoals de open haard die wordt opgesteld en de automatische zonwering. Maar het was natuurlijk de mening die onze collectieve adem wegnam! Dus bedankt dat je ons de kans hebt gegeven om hier te blijven. Ik kan niet wachten om mijn partner de volgende keer te brengen. Ik denk dat Shell ook van de uitzichten houdt!
Raffy en Chandra
Het is zeldzaam dat iemand een boek schrijft dat goed genoeg is om de literaire canon binnen te gaan en van generatie op generatie te genieten. Tientallen gaan over tussen de compositie van de ene grote symfonie en de andere. Het is net zo zeldzaam dat een architect een huis ontwerpt en bouwt dat iconisch, zelfs beroemd wordt. In Australië is er het Rose Seidler House, gebouwd in NSW in 1950 door Harry Seidler; Het Walsh Street-huis, gebouwd in 1958 door Robin Boyd; Grounds House, gebouwd in Victoria door Roy Grounds; het Philip Island House, voltooid in de late jaren tachtig door Barrie Marshall; Gottlieb huis door Wood Marsh; Kempsey House ontworpen door Glenn Murcutt; en Castlecrag House, in NSW, het werk van Hugh Buhrich. Eén komt snel aan het einde van de lijst. De avant-garde is niet zo zeldzaam. Evenmin is het uitstekend. Maar de avant-garde en voortreffelijk samen worden bereikt, zodat we zelden de namen van deze selecte paarden in ons hoofd kunnen houden.
The Pole House in Fairhaven werd gebouwd door Frank Dixon en werd onmiddellijk een oriëntatiepunt, een door de mens gemaakte natuurlijke attractie, een betonnen apostel, een schildwacht die de oostelijke poort naar The Great Ocean Road bewaakte. Het werd gebouwd door de Ouden in de jaren zeventig, een tijd voordat computers en ringwegen toen de kust een gerucht was, en het werd een totem in een verre plaats.
Kinderen in auto's langs de kust hielden wedstrijden om te zien wie het als eerste kon zien. Het werd zo'n gedeeld deel van het landschap dat mensen stopten om foto's te nemen, en terwijl je met een drankje in je hand op het balkon staat, zwaaien mensen van voorbijrijdende auto's en toeteren hun hoorns alsof je een of andere erepositie hebt. De huidige eigenaren noemen dit anoniem beroemd.
Rijdend langs het Pole House vroeg de laatste dertig jaar dat Id zich altijd afvroeg hoe het zou zijn om van de binnenkant naar de andere kant van de zee te kijken. Het blijkt een van die zeldzame ervaringen te zijn die verwachtingen overtreffen zoals Parijs of het Great Barrier Reef.
Het huis is net opnieuw ontworpen door Franco Fiorentini van F2 Architecture en is een schitterend nieuw standbeeld op een al beroemd voetstuk. Het eerste gevoel dat je hebt bij het Pole House is een duizelingwekkende sensatie op basis van hoogte en afstand, alsof je Leonardo DiCaprio hoog boven het water uit de voorkant van een machtig schip leunt terwijl het door de rollende deining snijdt. Vrees en ontzag mengen zich als het huis zachtjes zwaait. Jullie zijn zowel vanuit de lucht als over zee, nadat jullie het land hebben verlaten, en de aarde erachter. Je hebt ook oog in oog met de schaarste van je eigen taal gebracht terwijl je steeds dezelfde afgezaagde zinnen herhaalt. Wauw. Ik kan dit niet geloven. Wauw.
Het huis is een gloed van architecturale brio. De kranen hebben lichten in hun mond verborgen, schijnen langs de borrelende paden van vallend water, en langs elk licht een diode, dus als het water koud is, is het blauw, als de temperatuur stijgt om te verwarmen wordt het paars en tegen de tijd dat het water is heet, het is fel rood. De banken leunen en strekken zich uit bij het indrukken van de knop. Blinds die twee hele muren bedekken, stijgen op met een druk op een andere knop en onthullen de halve wereld. Zwaai met je hand in de buurt van een reeks lichtschakelaars en ze gloeien en vertellen je wat er aan de hand is en wat niet. De hoofdruimte is gebogen rond een centrale badkamerpod die is bekleed met panelen met verbrande as. Voor het kamerhoge raam hangt een hangende haard aan zijn eigen schoorsteen, in wezen een vuur dat brandt in een koude zee. De vloer is een donkere steen die de Medicis misschien heeft betreden.
Voor dit alles hebben architectonische kenmerken echt geen significante plaats in het wonder van dit huis. De bepalende en verleidelijke functie is dat de zee en de lucht in de kamer zijn. De rommelende branding en tweehonderd graden oceaan met een enorme bovenstructuur van wolken boven het hoofd. De sfeer van het huis wordt bepaald door de sfeer van deze elementen. Ondergeschikt aan een constant veranderend spectakel van licht, wolk, golf en kleur.
Dramatische riffen van vuur naar het westen als de zon onder gaat, terwijl in het oosten verzadigde purples vallen tot de avond. Hoe dichter je bij de hemel bent, des te meer zijn de fijne kneepjes blootgelegd. Je zult snel begrijpen dat deze kamer duizend verschillende zonsondergangen kan bevatten. Nog duizend dagen. Hierin, als onderdeel van de zee en de lucht, zal elke dag een entiteit zijn die apart staat van die van vóór en in de toekomst.
Het land is een mindere, perifere, aanwezigheid. Maar je zou het de hele dag kunnen bestuderen vanaf hier. Vijftig kilometer kust. Vanaf de vuurtoren van Split Point op Aireys Inlet rijdt de Great Ocean Road door een rollercoaster van heuvels door de bossen van The Otways naar en voorbij Lorne. De heuvels rimpelen en vouwen met de passerende zon.
Als geen ander huis aan de kust van het scheepswrak heb je het gevoel dat je op de rand van een enorm onbekend land bent. Het is een zeldzame sensatie. Je krijgt het in Treetops Hotel in Kenia aan de rand van het immense Aberdare National Park. En bij het station van El Questro, zittend op een klif met de oneindige Kimberly die hieronder is uiteengezet. Bij het Pole House ben je op een grens, de rand van de wereld die je kent en het begin van een andere exotische sfeer. Het is een gemoedstoestand, een portaal naar een andere plaats Antarctica of gemak ergens verder weg dan je verwachtte.
