Het centrale plein van Santa Clara is Parque Leoncio Vidal, vol stemmen van samenkomende gezinnen, muziek en herinneringen aan een interessante geschiedenis. Bezoek het overdag om alle mensen te zien en blijf 's avonds voor de muziekoptredens.
Leoncio Vidal en zijn broers zijn van grote invloed geweest op de cultuur en infrastructuur van Santa Clara. Daarnaast steunden zij de boeren op het platteland in de omgeving. In 1895 werden deze boeren door Vidal gerekruteerd als mambises, ofwel guerrillastrijders, gedurende de Cubaanse Onafhankelijkheidsoorlog tegen de Spanjaarden van 1895. Als kolonel gedurende de opstand leidde Vidal zijn groepen het stadscentrum in naar het grote plein, waar in hij maart 1896 vermoord werd. Bewonder het borstbeeld van deze held in Santa Clara in het naar hem vernoemde park.
Elders in het park staat een groot bronzen beeld van een zittende Marta Abreu de Estévez, een rijke weldoenster van de stad eind 19e eeuw. Zij bood steun aan de armen, droeg bij aan de bouw van scholen, voorzieningen, huizen voor senioren en zelfs een weerstation. Ten noordoosten van het plein staat het opvallendste gebouw, Teatro La Caridad, dat Marta Arbreu in 1885 voor de stad liet bouwen. Probeer hier een voorstelling bij te wonen en bewonder het podium waar ooit de fantastische tenorzanger Enrico Caruso heeft gestaan.
Probeer ook het beeld, El Niño de la Bota Infortunada te vinden. De naam betekent jongen met de ongelukkige laars. Het beeld werd hier neergezet om het openbare plein wat op te vrolijken en bestaat uit een vertegenwoordiging van een jongetje dat zijn laars vol water draagt om de gewonde en zieke soldaten hulp te bieden. Het is echter zeer ironisch, want het was bedoeld als symbool voor de Amerikaanse Burgeroorlog in plaats van enige conflicten in Cubaanse conflicten.
Op de donderdag-, zaterdag- en zondagavond treedt er vaak een band op in het centrale paviljoen of net buiten het theater. Neem plaats op een van de bankjes en luister naar Cubaanse, klassieke of internationale muziek. Bewonder het voetpad rond Parque Leoncio Vidal en overdenk zijn geschiedenis. Vóór het jaar 1894 stond er een hek waarbij blanken aan de binnenkant mochten lopen, maar mensen met een donkere huidskleur alleen buiten het hek mochten lopen.
