Met vieze voeten in het openbaar vervoer op Sint Maarten

“Sint Maarten is een chique vakantie-eiland, voor chique vakantiegangers. Er liggen grote, glimmende boten in de haven. Langs de parelwitte kust staan luxe resorts en door de straten rijden Hummers en dure sportauto’s. Geen eiland om rond te reizen als een backpacker, zou je denken. Niets is minder waar!
Ik vind mijzelf meer een rugzaktoerist dan een luxepaardje. Eerlijk is eerlijk, een hotelkamer met bubbelbad op z’n tijd kan ik best waarderen. Maar over het algemeen begeef ik mij liever tussen de locals. Ik loop rond in ongewassen kleding, want het hostel heeft geen wasmachine. Mijn voeten zijn zwart, want ik draag al weken slippers. En over elke cent die ik uitgeef denk ik twee keer na. Zo’n reiziger ben ik dus. En nu sta ik op mijn slippers, met mijn vieze voeten, op Sint Maarten. Het contrast kan niet groter zijn. **** Als ik op een nieuwe plek ben is het eerste wat ik wil weten: hoe verplaats ik mij? Over Sint Maarten krijg ik steeds hetzelfde advies: “Huur een auto. Er is geen fatsoenlijk openbaar vervoer” Ah! Geen fatsoenlijk openbaar vervoer. Er is dus wel openbaar vervoer. Ik vraag eerst een local hoe het openbaar vervoer hier werkt. Die zegt, hoe kan het ook anders: “You should get a private taxi.” Maar dat wil ik dus niet. Ik wil mij mengen onder de eilanders. Het echte Sint Maarten leren kennen. Niet alleen wat er is neergezet voor de toeristen die per cruiseschip het eiland komen bezoeken. **
Een rondje van de zaak** Ik daag mezelf graag uit. Vandaag doe ik dat door een rondje om het hele eiland te maken. Met het openbaar vervoer natuurlijk! Ik heb alles gefilmd, zodat jij ook kunt zien dat die manier van reizen juist heel leuk is. Oké, een beetje stressvol misschien, want het gaat niet altijd meteen goed. Maar het is wel de beste manier om een plek te leren kennen! Kijk maar:

https://www.youtube.com/watch?v=BXlwxSe46PA

Het grootste verschil tussen reizen met een huurauto of het openbaar vervoer, is het contact met de bewoners. Tussen Grand Case en Marigot ontmoet ik een vrouw die vertelt over het leven op Sint Maarten. Dat ze zo verdrietig is omdat haar dochter binnenkort naar de middelbare school in Amerika gaat. De opleidingsmogelijkheden zijn hier namelijk beperkt. Op weg naar French Quarters komt een oude man naast me zitten die maar niet begrijpt hoe het kan dat ik niet in God geloof.

**** Op de radio hoor ik een krankzinnig zelfhulpprogramma dat mensen helpt om van hun koffieverslaving af te komen. “Caffeine is not your friend.” Elke ochtend een hete douche en nooit meer tomaten eten, zou al moeten helpen. Ik maak een nuttig zelfhulpprogramma. Eén voor het openbaar vervoer op Sint Maarten.

Zelfhulpprogramma voor het openbaar vervoer:
Er zijn een paar dingen die je moet weten als je zelf ook het openbaar vervoer op Sint Maarten wilt gebruiken.

– De prijzen voor een rit zijn altijd tussen de $ 1,- en $ 2,- .
– Er zijn bijna geen bushaltes. Ik heb er maar één gezien. Je kunt een bus op elk moment en op elke plek aanhouden. Wil je eruit? Dan roep je “bus driver, stop please!” Ook dat kan op elke plek langs de route.
– Je kunt in elk dorp komen met de bus. De bussen rijden alleen over de hoofdwegen. De eilanders kunnen je vertellen waar die is als je ‘m niet kunt vinden.
– In het raam hebben de buschauffeurs een bordje liggen met de eindbestemming. Weten welke richting je op moet is dus wel handig.
– Je weet van tevoren nooit precies hoe lang je over een rit zal doen. Op Sint Maarten ontstaan nogal eens spontaan files. Dat heeft twee redenen: er zijn veel te veel auto’s op het kleine eiland en er zijn geen vluchtstroken of op- en afritten langs de ‘snelweg’. Uitparkeren, omkeren en mensen afzetten, gebeurt allemaal op de grote weg. En dan moet de rest maar even wachten. Ach, wie heeft er nou haast op vakantie.
– Het openbaar vervoer op Sint Maarten is veilig. Iedereen maakt er gebruik van en je bent nooit alleen.

Wat is jouw meest bijzondere ervaring in het openbaar vervoer op vakantie?“