Eikan-do-tempel

Het belangrijkste voorwerp van verering is een houten standbeeld van Amida Boeddha die over zijn schouder kijkt in plaats van recht voor zich. Volgens een legende kwam het standbeeld op een dag tot leven om van zijn sokkel te komen en samen te bidden met hoofdpriester Eikan. Naar verluidt zou Eikan in verwondering zijn gestopt, waarop het beeld zijn hoofd draaide om te zeggen dat hij langzaam was, en bleef zijn hoofd zo staan.

Het standbeeld, dat in de 12e eeuw gemaakt zou zijn, staat in de Amida-zaal die later gebouwd is, aan het begin van de 17e eeuw.

De tempel heet formeel Zenrin-ji, wat 'tempel in een rustig bosje' betekent. Gelegen tussen de bomen en omgeven door vijvers en mostuinen is Eikan-dō een van de rustigere tempels in Kyoto.

Hoewel de tempel al is gesticht in 863, zijn de gebouwen op verschillende momenten gebouwd tussen de 17e en de 20e eeuw. Als je de heuvel verder beklimt, kom je bij de Tahoto-pagode uit 1928, een gebouw van twee verdiepingen waarvan de tweede rond is. Hiervandaan heb je een uitzicht over het domein en de stad.

De Hojo-vijver ligt in een tuin die is aangelegd voor meditatie en reflectie en is het knooppunt van alle stroompjes die over het tempelterrein lopen. De vijver wordt overbrugd door verschillende stenen bruggen en is een spectaculaire plek om in de herfst te genieten van de rode en oranje esdoornbladeren waar de tempel om bekend staat. In de herfst is de tempel langer geopend en zijn de tuinen verlicht, wat zorgt voor een betoverende sfeer.

Vanaf Station Kyoto, het belangrijkste knooppunt voor openbaar vervoer, vertrekken bussen die ruim een halfuur onderweg zijn. De tempel is dagelijks geopend en er geldt een toegangsprijs.